Pokiwałam głową...
~ Ale czemu w ogóle ich zostawiłaś ? ~ zmarszczyłam brwi.
Czułam, że to co powiedziała to nie do końca prawda. Nie umiem tego wyjaśnić... Po prostu... przeczucie.
Wilczyca znów spuściła głowę i zrobiła jeszcze smutniejszą minę.
~ Nie musisz odpowiadać... ~ uspokoiłam ją.
Star wyraźnie ulżyło. Jednak ja już zawsze będę się zastanawiać, dlaczego porzuciła idealne życie, by zacząć je od nowa, nie mając gwarancji, co z tego wyniknie...
~ Dzięki za radę ~ rzuciłam.
~ Za ... Radę ?
~ Za radę co do przyjaciół...
~ Nie ma za co
Wbiłam wzrok w ziemię.
~ Wiesz ? ... Czasami zastanawiam się ... jak to naprawdę będzie. Że wybiorę tych niewłaściwych, tych co będą tylko liczyć na lepszą pozycję...
W moim oku zakręciła się łza. Bałam się, że wszyscy będą we mnie widzieć tylko żądną krwi i władzy alfę...
Nie chciałabym być kimś takim... Chciałabym być przyjaciółką i wsparciem dla mojej watahy...
~ Po czym będę widziała, że przyjaciele naprawdę mnie lubią, a nie ubiegają się o lepszą pozycję ? ~ spytałam ~ Ty chyba masz już doświadczenie w tych sprawach...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz